Κείμενο και φωτογραφίες : Μυρσίνη Λαμπράκη @ Vladimiros Poliakov

Η πρωινή ψύχρα του Σεπτέμβρη με κάνει να προετοιμάζομαι για τον χειμώνα… ξέρετε τσάγια, βότανα, Ματζούνια εμπλουτισμένα με αρωματικό θυμαρίσιο μέλι σαν αυτό που δοκίμασα από την οικογένεια Σαβιολάκη!!

Η ιστορία μέλι λοιπόν στην χώρα μας έχει μακριά ιστορία αλλά κυρίως έχει μια πολυεπίπεδη και διαφορετική γεύση ανάλογα το φυτό πού έχουν <τρυγήσει> οι μέλισσες.
Το πιο δύσκολο είναι να πάρεις ένα καθαρό μέλι μονοποικιλιάκο διότι οι μελισσούλες έχουν την τάση να δοκιμάζουν διαφορετικά άνθη και μελιτώματα από κωνοφόρα.
Η οικογένεια Σαβιολάκη <μαζεύει> το μέλι της από κυψέλες που βρίσκονται σε υψόμετρο πάνω από 1200μ στις ορεινές Μαδάρες. Στο Ασκύθφου, την Ανώπολη και πάνω από το φαράγγι της Αράδενας εκεί που τα θυμάρια ανθίζουν ανάμεσα στις πέτρες μαζί με τους πρίνους και μοσχοβολούν!!
Γι αυτό το Cretan Thyme Honey είναι πυρόξανθο με λεπτή υφή και ταυτόχρονα δυνατή γεύση που το κάνει ιδανικό για να βουτήξεις καταρχήν αχόρταγα το κουτάλι σου μέσα και να το γευτείς ατόφιο!
Εξαιρετικό σε λουκουμάδες, τηγανίτες, μήλα ψητά στον φούρνο, σιροπιαστά αν και το αγαπημένο μου είναι πάνω σε γιαουρτάκι χτυπημένο με λίγο κατίκι, συνδυασμένα με μπόλικα φρούτα.
Στην Κρήτη η λέξη ματζούνι έχει λίγο αλχημιστική διάσταση και πάντα το κύριο προϊόν ενός τέτοιου <μαγικού> μείγματος περιείχε μέλι!!

Ακόμα κι εγώ ήμουν δύσπιστη όταν μου πρόσφεραν ένα Σφακιανό ματζούνι με Κρητικό θυμαρίσιο μέλι ! Όταν όμως δοκίμασα αυτό το ημιδιάφανο ζελεδάκι και άρχισε να λιώνει στο στόμα μου ένιωσα εκείνη την οικία αίσθηση πως τελικά η γεύση είναι μνήμη!! Μοσχομύριζε μέλι και θυμάρια και Κρήτη και θεωρώ ότι είναι ένα από τα καλύτερα προϊόντα που έχω δοκιμάσει τον τελευταίο καιρό.

MAGNACRETA IKE (ΣΦΑΚΙΑΝΟ ΜΕΛΙ)
ΑΝΩΠΟΛΗ ΣΦΑΚΙΩΝ, 73100 ΧΑΝΙΑ, ΚΡΗΤΗ
Τ. 694.9129585

Τον Κώστα Πρέκα www.prekasyros.gr τον ξέρω τουλάχιστον δώδεκα χρόνια. Θυμάμαι η πρώτη μας γνωριμία έγινε από το τηλέφωνο όταν ακόμα δεν ήταν στην μόδα ούτε η Συριανή αλλά ούτε και η Κυκλαδίτικη κουζίνα ! Όταν κανένας δεν μιλούσε για τις παστελαριές, τα μάραθα και τα φρυσούρια και οι αναφορές στο νησί περιοριζόταν στον Τυρί Σαν Μιχάλη, στις χαλβαδόπιτες και τα λουκούμια.
Θυμάμαι τον τραγουδιστό τόνο στην φωνή του και τα σχέδια του να φτιάξει καινούργια προϊόντα όπου θα αξιοποιούσε τα μοσχομυριστά μάραθα από τις ξερολιθιές του νησιού, τα ολόγλυκα σύκα, την μεγαλόκαρπη κάππαρη και το απίθανα πλούσιο ανοιξιάτικο γάλα.

Οι σκηνές και οι μυρωδιές από την «Πολίτικη Κουζίνα» αναβιώνουν σε ένα από τα πλέον ιστορικά νελικατέσεν της πόλης (και της Πόλης) στο Παλαιό Φάληρο. Μυρίζοντας τα μπαχάρια και βλέποντας τις λακέρδες πάνω στους ξύλινους πάγκους από οξιά νιώθεις να ταξιδεύεις στα στενά του Γαλατά και να ερωτεύεσαι από την αρχή όλες αυτές τις γεύσεις που είναι χαραγμένες στο DNA μας.

Κατηφορίζοντας την Καραγεώργη Σερβίας μασουλάω ένα αποξηραμένο άνθος από φρούτο του δράκου. Τα σποράκια μαλακά και υπόξινα με ένα ανεπαίσθητο άρωμα τροπικό, εξωτικό, γλυκερό . Το έντονο μωβ – βυσσινί βάφει απαλά τον αντίχειρα μου. Είναι η νέα μου αγάπη και επιπλέον δεν έχει ίχνος ζάχαρης αρά δεν έχω και τύψεις . Για δευτερόλεπτα, ίσως και για ολόκληρα λεπτά το μυαλό μου περιπλανήθηκε πίσω στην γιαγιά Μαρία που υποδεχόταν τους καλεσμένους της με μια χούφτα ξερά σύκα, μερικές σταφίδες, φιστίκια αλμυρά και μια ρακί.