Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΧΩΡΑΕΙ ΜΟΝΟ 40…KAI ME ΕΜΕΝΑ 41!

Τι είναι ο Λάμπρος;

Ένα ταχύπλοο που μόλις με 11 ευρώ και σε μισή ώρα σε πάει στον ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ με μια στάση στο ΜΑΡΑΘΙ ώστε απλά να συνειδητοποιήσεις αν αντέχεις τόση ομορφιά συνδυασμένη με τόσα ευρύχωρα γαλαζοπράσινα όνειρα.

Και μετά από πέντε λεπτά μια γκαζιά δηλαδή, βρίσκεσαι στον προφυλαγμένο μικρό όρμο των Αρκιών. Μετράς μία, δυο τρείς ταβέρνες, την εκκλησία της Παναγίας της Παντανούσας, που δεσπόζει στην κορυφή, μερικά σκάφη, κάτι ψαροκάικα και μια τεράστια ελιά ζωσμένη από δενδρολίβανα να δεσπόζει στο κέντρο μιας νοητής πλατείας που στοιχειοθετεί και το κοσμικό μέρος του νησιού.

ΣΤΟΥ ΤΡΥΠΑ

Εκεί συναντιόμαστε όλοι το πρωί για καφέ, το βράδυ για ούζα και φαγητό και για πιο βράδυ για prive clubbing με τις ροκιές του ΤΡΥΠΑ.

Ποιος είναι ο ΤΡΥΠΑΣ;

Ένας τύπος κομψός, ευγενής, με την λευκή κοτσίδα του πιασμένη στην βάση του κεφαλιού και με τον τρόπο του απόμακρος , προστατεύονταςκυρίως, την ενεργεία που μαζεύειόλο τον χειμώνα . Εμφανίζετε με το ωραίο του καπέλο, ένα λευκό λινό ευάερο και ευήλιο παντελόνι και μια χτυπητή πουκαμίσα για να σου <συστήσει> την αγαπημένη του παραλία τα ΤΗΓΑΝΑΚΙΑ και να σου προτείνει με ένα ανάλαφρο τρόπο να σε πάει με το φουσκωτό του μέχρι εκεί αν έχει κέφια…

Έχει το κεντρικό εστιατόριο όπου όλα είναι τόσο καλά φτιαγμένα και με τόσο γούστο τακτοποιημένα. Aκόμα και τα ξύλα από την θάλασσα μαζί με κοχύλια και καπέλα σε ρόλο υποβρύχιων, εκτεθειμένων ανθέων ταιριασμένα με τις παρδαλές κουρελούδες στα πεζούλια.
Μετά έρχεται η Κατρίνα, η Καίτη, και άλλες χαρούμενες κοπελούδες. Όλοι μέρος ενός ολόκληρου κόσμου που λειτουργεί απλά και αβίαστα για να σου φτιάξει καφέ , να σου προτείνει φαγητό καλομαγειρεμένο, φρέσκο και νόστιμο ή μια βόλτα στην θάλασσα.

Εμείς επιλέξαμε το τελευταίο! Πετάξαμε τα πράγματα μας στο δωμάτιο και αποφασίσαμε ότι οι σαργοί, τα γαλάζια σεντόνια μας και η  σκιά κάτω από την βουκαμβίλια της βεράντας μπορούσαν να περιμένουν. 

Δέκα λεπτά με το φουσκωτό , λίγο αεράκι και την προσδοκία ότι ο παράδεισος έχει και άλλα τέτοια υδάτινα <δωμάτια> καλοχτισμένα με πέτρα, ανοιχτούς ορίζοντες, φύκια για φωτιστικά , σειρήνες για φύλακες και για ταβάνι ένα γαλάζιο ουρανό που τα μεσημέρια γίνεται διάφανος από τον ήλιο.
Έτσι είναι τα τηγανάκια με μικρές αμμουδιές, με βραχονησίδες που μπορείς να κολυμπήσεις από την μια μέχρι την άλλη μετρώντας καμιά εκατοστή απλωτές.

Επιστρέψαμε αργά το απόγευμα, πεινασμένοι, με τους αέρηδες μπλεγμένους ακόμα στα μαλλιά μας, το αλάτι δεύτερη επιδερμίδα, την άμμο να χώνετε ανάμεσα στα δάχτυλα των ποδιών υπονομεύοντας την κυριαρχία της σαγιονάρας που πολύ σύντομα θα καταλάβαινε ότι τα ποδαράκια μου είχαν περισσότερο ανάγκη την αλητεία της ξυπολυσιάς.

Φάγαμε με τα χέρια τους ψητούς σαργούς. Έχεις ποτέ δοκιμάσει να φας ψάρι με τα χέρια; Να κολλάει όλη εκείνη η τρυφερή λευκή σάρκα στα ακροδάχτυλα σου, που σε κάθε μπουκιά νιώθεις ότι η μόνη σωτηρία αφού καταπιείς είναι να τα γλύψεις μέχρι να ξεκλέψεις και την τελευταία ρανίδα γεύσης. Ή τέλος πάντως στην επόμενη γουλιά ούζο θα μισοκλείσεις τα μάτια και θα σκεφτείς πόσο μικρό χώρο καταλαμβάνει μια στιγμή ευτυχίας που χωρά σε ένα νησί μόλις 6,7 τετραγωνικά χιλιόμετρα.

ΣΤΟΥ ΚΑΠΕΤΑΝ ΣΤΕΦΑΝΟΥ

Το βράδυ κοιμηθήκαμε με τα παράθυρα ανοιχτά για να αφήσουμε χώρο να μπαίνει στα όνειρά μας και στην καρδιά μας η δροσιά.
Πρωί πρωί λοιπόν με την γλύκα των ονείρων να κρέμεται ακόμα στα χείλια μας κατηφορίσαμε προς το επίσημο λιμάνι του νησιού δηλαδή στον ένα και μοναδικό μόλο που δένει το μεγάλο πλοίο της γραμμής που αποβιβάζει ευτυχώς μετρημένους ,σε αυτό το μοναχικό νησί με τις ευρύχωρες θάλασσες.
Ευτυχώς δηλαδή γιατί έτσι μπορούν τα δεκάδες άγρια λαγουδάκια να μασουλάνε με την ησυχία τους τα κολοκυθάκια στα μποστάνια του νησιού και εμείς να ακούμε με την ησυχία μας τον ήχο από τις βουτιές των κορμοράνων.
Στους Αρκιούς, αν δεν έχεις σκάφος πρέπει να διαλέξεις ανάμεσα σε τρείς παραλίες. Το Λιμνάρι με πεζοπορία τουλάχιστον τρία τέταρτα, εφόσον βέβαια έχεις προνοήσει για αθλητικό παπούτσι . Υπάρχει βέβαια και η Πεταλιά και η πίσω Πεταλιά για μια πιο κοντινή περιπέτεια στο γαλάζιο.

Στο μόλο, λοιπόν, είναι χτισμένο ένα μικρό πέτρινο σπιτάκι, καφενείο δεν το λες –αν και καφέ σερβίρει- ταβέρνα πάλι όχι –αν και σερβίρει μεζεδάκια απλά και θεϊκά-αλλά ωστόσο έχει μια αύρα νηνεμίας, κατά πως πρέπει στα λιμάνια.
Το έχει ο Καπεταν Στέφανος και η Αθηνά, συμβία του με την σημασία της λέξης όμως… Ο Καπεταν Στέφανος λοιπόν, μιλά σαν θαλασσινός, με λόγια θαλασσινού αφού ναυτικός ήταν. Σε κοιτάζει, σε μετράει και μετά άμα σε εμπιστευτεί λίγο σου λέει καμιά ιστορία από τα μπάρκα της ζωής του.

Ωστόσο η Αθηνά που το έσκασε από την Αθήνα νωρίς,έχειμπει στην λιλιπούτια κουζίνα της, έχει καθαρίσει την πίνα γίγας που ο Καπεταν Στέφανος έχει ψαρέψει και στην σερβίρει σε ένα βαθύ πιάτο με μια γενναία δόση ελαιόλαδο και μπόλικο λεμόνι. Αν δεν σου αρέσει να γεύεσαι θάλασσα και ιώδιο μαζί μην το σκεφτείς καν να την δοκιμάσεις πέσε σε κάτι πιο ασφαλές.
Ένα τηγανιτό καλαμάρι ας πούμε, όλο γλύκα ψαρεμένο από τον Καπεταν Στέφανο ή φαβατοκεφτέδες με μυριστικό δυόσμο.

Εμείς βέβαια, όλα αυτά τα τσακίζαμε την ώρα που ο ήλιος έκανε την τελευταία του βουτιά στα τηγανάκια καθώς τα μαλλιά μας στάζανε ακόμα θάλασσα και η δίψα μας ζητούσε και άλλα παγάκια στο ούζο και ας μην είναι ο σωστός τρόπος σερβιρίσματος ! Ποιος νοιάζεται…

DELIVERYGIRL

Αυτό τον ρόλο τον έπαιξα εγώ και πολύ μου άρεσε δηλαδή, γιατί σε ένα τόσο πρωτόγονο νησί το μόνο που με απασχολούσε είναι να βρω τι ρόλο θα παίξω… Εντάξει, έβγαλα δυο τρείς τέσσερεις selfie για το γούστο, γιατί εδώ ξέρω ότι δεν θα φτάσει εύκολα ο παραθεριστής του Αυγούστου. Δήλωσα ευτυχής και το εννοούσα και αν δεν το εννοούσα απόλυτα με συγχωρείται, αλλά έπρεπε να βρω ένα ξόρκι για τις έννοιες !
Απλά βρε φίλε, μετά από δεκάδες βουτιές για να μαζέψω κανένα αχινό να ενισχύσω το απογευματινό ουζάκι μας και κανένα δυο χιλιόμετρα στους βράχους για να μαζέψω λίγο θυμαράκι, εκεί γύρω στις τρείς καθώς τα βότσαλα πυρακτώνουν το είναι σου και το μυαλό σου γίνεται κούφιο σαν ένα νερόλακκο στα βράχια που ξεραίνετε!! Ξαφνικά νιώθεις ότι θέλεις καύσιμα !
Ρίχνω από πάνω μου ένα πρόχειρο T-shirt και τρέχω στο πέτρινο σπιτάκι της Αθηνάς ωστόσο μια νερένια κορυφογραμμή λάμπει προπορευόμενη γύρω από το στήθος και στην βάση της λεκάνης οριοθετώντας τον αδιάρρηκτο στο χρόνο δεσμό μου με την θάλασσα.

Χταποδοκεφτέδες , σαλάτα με ντομάτα από το μποστάνι της , ένα κομμάτι λαδοτύρι  24μηνης ωρίμανσης , νερό και φρούτα για να ξεγελάσουμε την πείνα μας κάτω από το αλμυρίκι . Όλα αυτά πριν την μεσημεριανή σιέστα στην παραλία, και λίγο πριν ονειρευτούμε άνεμους και παλίρροιες, δαιμονικά και θαλάσσια τέρατα.

Ξυπνάω ξαναγυρίζω στο νερό ευχαριστημένη χαμογελαστή , δίνω ένα φιλί σε δύο κύματα του δειλινού, φοράω τον ήλιο για μπουτονιέρα και ετοιμάζομαι για του ΑΡΚΙΟΥΣ bynight.

ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΣΤΟΥΣ ΑΡΚΙΟΥΣ

Καταρχήν καθώς κατηφορίζεις από τα δωμάτια στο Λιμάνι αν γυρίσεις τα μάτια προς τον ουρανό θα χαζέψεις την αστροπολιτεία που κρέμεται από πάνω σου και θα πέσει να σε πλακώσει αν ζητήσεις τηλεόραση, cokteil bar και τζερτζελέ.
Κάνε μια βόλτα στο Τουρλού ένα κομψό κατάστημα με νόστιμα πραγματάκια για να αγοράσεις ένα ωραίο κεραμικό δαχτυλίδι και να ταΐσεις λίγο την καταναλωτική σου ανάγκη ή πήγαινε στο παραδίπλα καφέ-μπουτίκ με υπέροχα χειροποίητα καπέλα και καφτάνια .

Μετά άραξε στον ΤΡΥΠΑ και απόλαυσε….
Χαλάρωσε ,μέτρα σκάφη, στην ανάγκη γιατί τα κατσικάκια το βράδυ στο νησί κοιμούνται. Παρήγγειλε μια σούπερ σαλάτα που θα έρθει σε μια πήλινη γαβάθα με παξιμάδι κρίθινο, ντομάτα, κάπαρη και δυο μπαλάκια τρυφερή κατσικίσιαμυζήθρα .

Πιες το κρασί σου ή το ουζάκι σου και χαλάρωσε με πικάντικα μεζεδάκια : κοντοσούσι δηλαδή μαριναρισμένα μελανούρια με καυτερή πιπερίτσα και επιπλέον μπούκοβο για να κοντράρει το ψηλό βαθμο αλκοόλ.

ΤΑΒΕΡΝΑ «ΤΡΥΠΑΣ»
Διεύθυνση: Αρκοί
Τηλέφωνο: 2247 032230

Website

ΚΑΦΕΝΕΙΟ «Καπετάν Στεφανής»
Διεύθυνση: Αρκοί
Τηλέφωνο: 6973935883