Η «CUCURBITA MAXIMA» δεν έχει απλά εντυπωσιακό όνομα αλλά και εντυπωσιακή παρουσία! Στα λαϊκά μας παραμύθια, η κατακίτρινη σάρκα της γεννά νεράιδες και ξωτικά.
Εντυπωσιακή σε χρώμα και μέγεθος, αφού φτάνει και τα 80 κιλά, μερικές φορές, δεσπόζει μέσα στο περιβόλι με τα καλοκαιρινά λαχανικά. Στο τέλος του καλοκαιριού είναι εκείνη που θα δώσει χρώμα στις ταράτσες και τις αυλές των ελληνικών αγροτόσπιτων, όπου και φυλάσσεται, για να καταναλωθεί το χειμώνα.
Η γλυκοκολοκύθα ή κοκκινοκολοκύθα ή κολοκύθα, όπως λέγεται, μας ήρθε από το Νέο Κόσμο, και πολύ νωρίς λόγω κυρίως του μεγέθους της προκάλεσε το ενδιαφέρον των Ευρωπαίων αν και είναι χωρίς αμφιβολία στενός συγγενής της «κολοκύνθης» των αρχαίων Ελλήνων.
ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ
Παλαιότερα και ιδιαίτερα τους κρύους μήνες του χειμώνα η γλυκοκολοκύθα είχε εντελώς ξεχωριστή θέση στο ελληνικό παραδοσιακό εδεσματολόγιο. Η σάρκα της, με την ελαφρά γλυκιά γεύση και το σχεδόν ουδέτερο άρωμα, ήταν μια καλή πρώτη ύλη για τις νοικοκυρές, που με την μοναδική ευρηματικότητα τους, κατάφεραν να την αξιοποιήσουν τόσο σε αλμυρές όσο και σε γλυκές γευστικές παρασκευές.
Ο πιο απλός τρόπος να δοκιμάσει κάποιος την γλυκοκολοκύθα είναι να την κόψετε σε φέτες και να την τηγανίσετε σε άφθονο λάδι. Ο πιο συνηθισμένος είναι να ξυστεί η σάρκα της σε ψιλό τρίφτη και να «παντρευτεί» με μαϊντανό, φρέσκο δροσερό κρεμμυδάκι και τυριά, για να μεταμορφωθεί σε πικάντικους κολοκυθοκεφτέδες.
Ο πιο σπάνιος τρόπος είναι να την δοκιμάσετε σε μικρές πίτες με ρύζι και κύμινο, έτσι όπως την φτιάχνουν στην Κρήτη ή γιαχνί με σπασμένο σιτάρι και πατάτες.
Στην Κω πάλι συνδυάζουν την τρυφερή υφή της σάρκας της με μικρές μπουκιές χοιρινού σιγομαγειρεμένα όλα μαζί στην κατσαρόλα. Το αποτέλεσμα είναι ένα φαντασμαγορικό πιάτο με απαλή υφή που συμπυκνώνει τις ευγενικές μυρουδιές του λαχανικού αλλά ταυτόχρονα ισορροπεί και την λιπαρή σύσταση του κρέατος.
Σίγουρα μια ξεχωριστή συνταγή από τα Βορειανατολικό Αιγαίο με πρωταγωνιστή αυτό το υπερμεγέθη λαχανικό είναι ο «ταμπουράς» όπου λεπτές φέτες από κολοκύθα στρώνονται εναλλάξ με άφθονα κρεμμύδια και μαλακό κρεμώδες κατσικίσιο τυρί και σιγοψήνονται σε σκεπαστό τηγάνι.
ΓΛΥΚΑ ΜΕ ΓΛΥΚΟΚΟΛΟΚΥΘΑ
Όμως η πιο εντυπωσιακή μεταμόρφωση αυτού του «μεγαλειώδους» λαχανικού είναι όταν αποφασίσει να δανείσει την κίτρινη σάρκα του σε παραδοσιακά ελληνικά γλυκίσματα, όπως πίτες με καρύδια και μέλι, πίτες με φύλλο κρούστας, αμύγδαλα και αρωματικά μπαχαρικά, γλυκά του κουταλιού και μαρμελάδες ευωδιασμένες με αρμπαρόζα (μοσχόχορτο).
Στις γλυκές αυτές μεταμορφώσεις τη συναντάμε σε όλη σχεδόν την Ελλάδα, αλλά είναι θαυμάσια εκείνη η συνταγή, όπου η γλυκοκολοκύθα μαζί με σταφίδες, καρύδια, μέλι και γαρίφαλα τυλίγεται σε φύλλο, για να μεταμορφωθεί σε μικρά στρογγυλά «σαραγλί», που σερβίρονται με σιρόπι ή κανέλα και ζάχαρη.
ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ
Ο πιο μεσογειακός είναι εκείνος που μου έμαθαν στη Λιβύη. Όπου ψήνεται μαζί με μικρά κομματάκια από αρνί και ντομάτα στην κατσαρόλα ενώ μου αρέσει ιδιαίτερα και το κουσκούς του Μαρόκου όπου λιλιπούτεια κομμάτια γλυκιάς κολοκύθας μπερδεύονται με κρέας, σταφίδες και ρεβίθια.
Η γλυκιά εκδοχή ενός Τηννισιακού πιάτου μπερδεύει κάπως τις γεύσεις και τα υλικά ψήνοντας την γλυκοκολοκύθα με κρεμμύδι και ελαιόλαδο ενώ στο τελευταίο στάδιο την καραμελώνει με ζάχαρη, κανέλλα, σταφίδες και καβουρντισμένα αμύγδαλα.
Οι γείτονες μας οι Ιταλοί, δικαιολογώντας την φήμη τους στην παρασκευή πάστας, μας «σερβίρουν» μικρά ζουμερά ραβιόλι με ρικότα και βουτυράτη σάλτσα γλυκοκολοκύθας.
Για τις πιο δημιουργικές μαγειρικές εκδοχές της σας παραπέμπω στους Αμερικάνους μάγειρες, αφού η γλυκοκολοκύθα κατέχει εντελώς ξεχωριστή θέση στο τραπέζι της Μέρας των Ευχαριστιών, όπου εμφανίζεται σε βελούδινες σούπες, πικάντικες τάρτες με ξηρούς καρπούς και τζίντζερ, μους, κέικ, σαλάτες ή ακόμα και μέσα σε αφράτα ψωμάκια.
Πάντως για τους πρώτους αποίκους της Αμερικής η κολοκύθα , εκτός από αστείες φιγούρες στην γιορτή του Χαλογουήν σήμαινε απλά και μόνο μια μέτρια ολοστρόγγυλη κολοκύθα κομμένη στο επάνω μέρος, γεμισμένη με μέλι, γάλα, κανέλλα, τζίντζερ και αργοψημένη στον φούρνο.
ΔΙΑΛΕΓΟΝΤΑΣ ΚΟΛΟΚΥΘΕΣ
Μπορείτε από τώρα να προμηθευτείτε από τον μανάβη σας ή να παραγγείλετε μία μεγάλη γλυκοκολοκύθα για τους χειμωνιάτικούς γευστικούς πειραματισμούς σας. Θα την αφήσετε να ωριμάσει στον ήλιο και να αποκτήσει ένα ωραίο ελαφρά κίτρινο ή έντονο πορτοκαλί χρώμα (αυτό εξαρτάται από την ποικιλία).
Όταν την κόψετε, θα τη μοιράσετε σε κομμάτια, τα οποία θα τυλίξετε σε διαφανή μεμβράνη και θα φυλάξετε στο ψυγείο (όπου δυστυχώς και πάλι δεν διατηρείται για μεγάλο διάστημα). Αν όμως σας βάλει σε «πειρασμό» το μαγικό αυτό λαχανικό, με την ιδιότητα του να μεταμορφώνεται όχι μόνο σε αιθέριες νεράιδες των λαϊκών παραμυθιών, αλλά και σε λαχταριστά και απίστευτα γευστικά αλμυρά και γλυκά εδέσματα, τότε δεν έχετε παρά να την προμηθεύεστε κιλό-κιλό ή να την σοτάρετε ελαφρά ή να την ψήσετε στον φούρνο και την σάρκα της να την αποθηκεύσετε στην κατάψυξη.
ΓΛΥΚΟΚΟΛΟΚΥΘΑ HOKKAIDO
Αντίθεταμε τις άλλες ποικιλίες κολοκύθας, η Hokkaido έχει πιο λεπτή σχεδόν διάφανη φλούδα ή οποία φυσικά και χρησιμοποιείται σε σαλάτες ωμή και ψιλοκομμένη. Επίσης η σάρκα της είναι πιο γλυκιά από τις άλλες κολοκύθες οπότε είναι ιδανική για σούπες, μαρμελάδες και πουρέδες.
Η κολοκύθα Hokkaido καλλιεργείται για χρόνια στην Άπω ανατολή, από όπου και διαδόθηκε στη Αμερική. δημοτικότητα της κολοκύθας Hokkaido αυξάνεται σε όλο
Η κολοκύθα Hokkaido είναι πλούσια σε μέταλλα όπως: κάλιο, μαγνήσιο, φώσφορο, ασβέστιο, β-καροτίνη και βιταμίνες A,B, C. Η κολοκύθα Hokkaido είναι πραγματική βόμβα βιταμινών. Η κατανάλωση κολοκύθας Hokkaidoείναι κατάλληλη και για διαβητικούς. Οιψημένοισπόροιμπορούννακατευνάσουνπροβλήματα προστάτη. Η κολοκύθα Hokkaido είναι κατάλληλη για και για δίαιτα αποτοξίνωσης και απώλειας βάρους με υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες.
Τα 100 γραμμάρια κολοκύθας Hokkaido περιέχουν: 37 θερμίδες, 8,8γρ υδατανθράκων, 0,23γρ λίπους, 8,8γρ πρωτεϊνών, 1,6γρ φυτικών ινών.
ΜΠΛΕ ΓΛΥΚΟΚΟΛΟΚΥΘΑ HOKKAIDO
Η μπλε κολοκύθαHokkaido έχει μπλε – γκρι φλούδα και μια υπέροχη πορτοκαλί σάρκα. Έχει πλούσια γλυκιά και με επίγευση ξηρών καρπών γεύση και είναι καλύτερα να τρώγεται σκέτη. Απλά ψήστε την με λίγο βούτυρο και αλάτι και έχετε ένα λαχταριστό πιάτο.
Η ΠΟΙΟ ΓΡΗΓΟΡΗ ΚΑΙ ΕΥΚΟΛΗ ΣΥΝΤΑΓΗ...
Παίρνετε μια μικρή στρογγυλή γλυκοκολοκύθα την κόβετε από πάνω και αδειάζετε τους σπόρους. Την αλείφετε με άφθονο βούτυρο, την ραντίζετε με δύο κουταλιές της σούπας γάλα, την πασπαλίζετε με άφθονο κασέρι τριμμένο, αλατοπιπερώνετε , σκεπάζετε με αλουμινόχαρτο και ψήνετε στον φούρνο στους 180 βαθμούς για 45-50 λεπτά. Πέντε λεπτά πριν το σερβίρισμα αφαιρείται το αλουμινόχαρτο και την αφήνετε να «πάρει» χρώμα στους 200 βαθμούς. Σερβίρετε την γλυκοκολοκύθα ολόκληρη στο κέντρο του τραπεζιού όπου οι καλεσμένοι σας θα την απολαύσουν κουταλιά κουταλιά.....
ΚΟΛΟΚΥΘΑ ΓΕΜΙΣΤΗ ΜΕ ΡΥΖΙ ΚΑΙ ΚΙΜΑ
ΚΟΛΟΚΥΘΑ ΓΕΜΙΣΤΗ ΜΕ ΚΙΝΟΑ ΚΑΙ ΦΕΤΑ
FONDUE ΓΛΥΚΟΚΟΛΟΚΥΘΑΣ ΜΕ ΤΥΡΙΑ
ΚΟΛΟΚΥΘΑ ΣΤΟ ΦΟΥΡΝΟ ΜΕ ΚΑΡΥΔΙΑ
ΜΑΚΑΡΟΝΙ ΣΤΟΝ ΦΟΥΡΝΟ ΜΕ ΚΟΛΟΚΥΘΑ & ΓΡΑΒΙΕΡΑ
ΡΙΖΟΤΟ ΜΕ ΓΛΥΚΟΚΟΛΟΚΥΘΑ ΚΑΙ ΠΑΡΜΕΖΑΝΑ
ΨΗΤΗ ΚΟΛΟΚΥΘΑ ΣΤΗ ΛΑΔΟΚΟΛΛΑ