Κάτω από τους δίδυμους λόφους της Ερμούπολης, και με τις «ευλογίες» ορθόδοξων και καθολικών, οι δυο εκκλησιές, ο Σαν Τζώρτζης κι η Ανάσταση, γίνονται μάρτυρες ενός «διπλού γάμου». Γεύσεις από τη δύση συναντιούνται με ανατολίτικες επιρροές, το λιτό φαγητό της φτώχιας βγαλμένο από τ’ αγροτόσπιτα κι οι μερακλίδικες ρεμπετολιχουδιές της Άνω Σύρας κοιτάνε ευθέως στα μάτια την πλούσια και περίπλοκη γαστρονομία των αρχοντικών που συντελείται σε λουσάτες κουζίνες στις μεγαλεπίβολες επαύλεις των εύπορων αστών. Είναι πολυσχιδής η γαστρονομία που οικοδομήθηκε στη Σύρα στην διάρκεια των τελευταίων αιώνων ως αποτέλεσμα της πλούσιας ιστορίας της. Η γοητεία του τοπίου της σαν μαγνήτης συγκέντρωσε ετερόκλητους ανθρώπους, διαφορετικές κουλτούρες και λαούς, που αγάπησαν το νησί και το ‘νιωσαν σπίτι τους. Ο καθένας έφερε μαζί τις συνήθειες, τους τρόπους, τα τεχνάσματά του, τη δική του κατσαρόλα! Κουβεντιάζοντας και συντρώγοντας με Συριανούς διαφορετικών καταγωγών και προελεύσεων, αισθάνεσαι πόσο απέχουν τα κοινά τους βιώματα. Δρόμοι που διασταυρώνονται σε μια ηλιόλουστη πρώτη ύλη από έναν τόπο με αναβροχιές, αρμυρή γη, δριμείς βοριάδες κι ασυνεπή θάλασσα.