Δροσιστικός, αρωματικός, γλυκός, πανέμορφος με πεντακόσια διαφορετικά είδη ανά τον κόσμο (πλατύφυλλος, σγουρός, αθάνατος ή ισοβίτης, μικρόφυλλος, κόκκινος) ο βασιλικός έχει κερδίσει επάξια την καλύτερη θέση στους κήπους, στην κουζίνα αλλά και στην παραδοσιακή Ινδική Ιατρική .
ΛΙΓΗ ΙΣΤΟΡΙΑ .....
"Toulsi" αποκαλείται στη γενέτειρα του την Ινδία, όπου το φυτό είναι αφιερωμένο στην ομώνυμη νύμφη η οποία μεταμορφώθηκε όπως η Δάφνη σε ένα μικρό θάμνο προκειμένου να γλυτώσει από τον έρωτα κάποιου θεού της Άπω Ανατολής. Στην Ινδία ακόμα και σήμερα είναι ιερό φυτό του «Βισνού» θεού των Ινδουιστών και των Κρίσνα. Από εκεί ο βασιλικός, αυτό το πολύτιμο φυτό ταξίδεψε πολύ νωρίς, 4.000 χρόνια πριν μέχρι την Αφρική, την Αίγυπτο, την Ελλάδα και τέλος την Ευρώπη.
Για τους Ρωμαίους υπήρξε το έμβλημα των ερωτευμένων παρόλο που αν κρίνομε από την συνταγή που μας άφησε ο Απίκιος «Μπιζέλια με σάλτσα βασιλικού» αποδεικνύει ότι τον χρησιμοποιούσαν σίγουρα και στη μαγειρική.
Όσο για την Ορθοδοξία ο βασιλικός θεωρείται ιερό φυτό μια και φύτρωσε εκεί όπου η Αγία Ελένη ανακάλυψε τον Τίμιο Σταυρό.
ΣΥΛΛΟΓΗ - ΑΓΟΡΑ - ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗ
Ο χρυσός κανόνας για να απολαύσετε το μάξιμουμ της γεύσης και του αρώματος του βασιλικού, είναι να τον κόψετε φρέσκο λίγα λεπτά πριν τον μαγειρέψετε.
Αν όμως θέλετε να τον αποξηράνετε, καλό θα ήταν να τον συλλέξετε νωρίς το πρωί ή το δειλινό πριν εξασθενήσει ο ήλιος το άρωμα των φύλλων.
Αποξηράνετε τα φύλλα του βασιλικού σε δροσερό μέρος πάνω σε βαμβακερή πεσέτα και διατηρήστε τα σε κουτί ή βάζο που κλείνει αεροστεγώς, μακριά απ' τον ήλιο. Μπορείτε να διατηρήσετε φρέσκα φύλλα βασιλικού μέσα σε ελαιόλαδο για 4-5 μήνες.
Τα φύλλα του βασιλικού διατηρούνται στην κατάψυξη αφού ζεματιστούν.
ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ
Ο βασιλικός είναι η ψυχή του «πέστο αλλά τζενοβέζε» της διάσημης ιταλικής σάλτσας για ζυμαρικά, η οποία παρασκευάζεται με μπόλικο φρέσκο βασιλικό, κουκουναρόσπορο, σκόρδο και παρμεζάνα.
Οι γνώστες πιστεύουν ότι το καλύτερο πέστο γίνεται σε πέτρινο γουδί όπου τα υλικά πολτοποιούνται αργά και οι γεύσεις ομογενοποιούνται καλύτερα.
Η Ιταλική κουζίνα λατρεύει το βασιλικό και το συνδυάζει με φρέσκα λαχανικά όπως την ντομάτα, τις μελιτζάνες και τα κολοκυθάκια. Διάσημη επίσης είναι στην γείτονα χώρα η σάλτσα «Verde» η οποία συνοδεύει ζυμαρικά, βραστές πατατούλες αλλά και φρέσκα φασολάκια. Ταιριάζει πολύ με φρέσκια ντομάτα, μοτσαρέλα ή άλλο μαλακό τυρί όπως μυζήθρα και ξινοτύρι και μερικές σταγόνες καλής ποιότητας ξίδι. Στην Κρήτη και στην Κωνσταντινούπολη, παλαιότερα τύλιγαν ντολμάδες με τα φύλλα του πλατύφυλλου βασιλικού. Στην Ταϊλάνδη καλλιεργούν μια ενδιαφέρουσα ποικιλία με ευγενικό λεμονάτο άρωμα και τον συνδυάζουν με καυτερό μοσχάρι, και στην Ινδία με πικάντικο κοτόπουλο και κάρυ.
Στην Τουρκία χρησιμοποιούν πολύ την ποικιλία του κόκκινου βασιλικού για να αρωματίσουν γεμιστά αποξηραμένα λαχανικά, όπως μελιτζάνες και πιπεριές.
ΣΑΛΤΣΑ ΛΑΧΑΝΙΚΩΝ ΜΕ ΚΡΕΜΑ ΤΥΡΙΩΝ
ΝΤΟΜΑΤΟΠΙΤΑ ΜΕ ΞΙΝΟΜΥΖΗΘΡΑ
ΣΟΛΟΜΟΣ ΜΕ ΠΕΣΤΟ ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ