Βάρβαρα, πολυσπόρι, παλικάρια, χυλός ή Ασουρές, όλα τούτα τα ονόματα συνιστούν ένα παραδοσιακό λαϊκό γλύκισμα που κύριο συστατικό του έχει πάντα το σιτάρι και είναι διάσημο στις Βαλκανικές χώρες αλλά και σε αυτές της ευρύτερης Μέσης Ανατολής. Αν και όπως αναφέραμε παραπάνω το βασικό συστατικό του παραδοσιακού αυτού γλυκού είναι το σιτάρι, ανάλογα με την καταγωγή του και την εποχή εμπλουτίζεται με διάφορα καλούδια, όπως ξηρούς καρπούς, όσπρια αποξηραμένα και φρέσκα φρούτα, ζάχαρη, μέλι και μπαχαρικά. Κι όσο κι αν σας φαίνεται περίεργο, ενώ στην Ελλάδα είναι ένα γλύκισμα που φτιάχνεται κυρίως το πρώτο δεκαήμερο του Δεκεμβρίου, τα επονομαζόμενα Νικολαβάρβαρα, το ίδιο ακριβώς το συναντάμε στη γειτονική Τουρκία με το όνομα Ασουρές το μήνα Μουχαρέμ (Ιανουάριος).
Η αρμένικη κοινότητα το εντάσσει στα γλυκίσματα των Χριστουγέννων και, παρόλο που η συνταγή είναι η ίδια, αυτοί το ονομάζουν Ανούς Αμπούρ (anuş abur), δηλαδή «Γλυκιά Σούπα». Οι Εβραίοι φτιάχνουν αυτό το γλυκό τέλη Φεβρουαρίου με μέσα Μαρτίου την εποχή που φυτεύουν τα δέντρα για το «Του Μπισβάτ», στις 15 του Σσεβάτ στο Εβραϊκό ημερολόγιο, είναι η μέρα που σηματοδοτεί την έναρξη του «Νέου 'Ετους των Δέντρων». Είναι η εποχή όπου ανθίζουν τα πρώτα δέντρα στο Ισραήλ, ξυπνώντας από το χειμερινό τους ύπνο και ξεκινώντας έναν νέο κύκλο καρποφορίας.
Μια ενδιαφέρουσα εκδοχή της καταγωγής του Ασουρέ είναι αυτή από τα Σουφικά θρησκευτικά τάγματα της Τουρκίας σύμφωνα με την οποία όταν η Κιβωτός μετά τη μεγάλη πλημμύρα ακούμπησε το όρος Αραράτ, ο Νώε για να γιορτάσει τη διάσωσή τους από την καταστροφή αποφάσισε να ετοιμάσει ένα γιορτινό τραπέζι. Τα μόνα που βρήκε, αφού είχαν τελειώσει όλα τα τρόφιμα, ήταν λίγες σταφίδες, λίγα φασόλια, λίγους σπόρους από σιτάρι και κουκουνάρι, μερικά ξερά σύκα και βερίκοκα και μια χούφτα καρύδια, αμύγδαλα. Τα έβαλε όλα σε μια κατσαρόλα και προέκυψε ένα πηχτό και θρεπτικό γλύκισμα, ο Ασουρές ή αλλιώς η «πουτίγκα του Νώε».
Το γλύκισμα Βάρβαρα ή Ασουρές που γίνεται από σιτάρι, ξερά φασόλια και ρεβίθια, σταφίδες, ξερά βερίκοκα, σύκα κι άλλους καρπούς, έχει πάντα την ίδια απαλή βελούδινη και γλυκιά γεύση. Τα ξεροψημένα μάλιστα κάστανα (ψημένα δηλαδή στα κάρβουνα και καθαρισμένα, σε μια εκδοχή μόνο στην Κωσταντινούπολη), αν είναι η κατάλληλη εποχή, του προσθέτουν μια ξεχωριστή διάσταση. Είναι ένα γλυκό με εξαιρετική διατροφική αξία λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς του σε πρωτεΐνες και υδατάνθρακες, ιδανικό για πρωινό και κολατσιό. Η αλήθεια είναι ότι Βάρβαρα ή Ασούρε σπάνια έως καθόλου συναντάμε σε Ελληνικά ζαχαροπλαστεία. Συνήθως φτιάχνεται στο σπίτι και μοιράζεται σε γείτονες και φίλους. Ο χυλός που παρασκευάζεται με βάση τα κόλλυβα, είναι διαφορετική εκδοχή, καθότι πολύ πιο υδαρής, με λιγότερα υλικά και πιο άγλυκος. Ο ασουρές πωλείται στην Κωνσταντινούπολη, καθώς και σε όλα τα ζαχαροπλαστεία της Τουρκίας που εξειδικεύονται σε γλυκά με βάση το γάλα, κοινώς «μουχαλαμπετζίδικα».
Διατηρείται στο ψυγείο για 6-7 μέρες, και καταναλώνεται δροσερό σε θερμοκρασία δωματίου.