Κείμενο: Πόπη Χαραλαμπίδου

Το πρώτο το έκανα μια μπουκιά. Το δεύτερο το δάγκωσα και «σκανάρισα» ενδελεχώς την τομή του. Ένα λεπτό στρώμα bitter σοκολάτας που πάνω του ακουμπούσε μια «ρόδα» σκούρας σάρκας του ιερού καρπού και στη μέση καμαρωτό, ξασπρισμένο αμύγδαλο ferragnes.

Γεύεσαι καθαρή την σοκολάτα, αναρωτιέσαι με το βλέμμα στραμμένο δεξιά και προς τα πάνω τι ακριβώς είναι αυτή η ελαφρά μεθυσμένη σε σιρόπι cabernet σάρκα που μασάς, και στα δύο τρία χιλιοστά δάγκωμα, φτάνεις στο ξεφλουδισμένο αμύγδαλο.... οι γεύσεις μπλέκονται αρμονικά, καμιά δεν τσακώνεται με την άλλη κι ας έλεγες «τι δουλειά έχει η σοκολάτα με την ελιά, εσείς θα με τρελάνετε» και πριν προλάβεις να πεις το ναι στην πρόκληση, σκάει στην γλώσσα το μαύρο πιπέρι και κλείνεις τα μάτια ηδονικά. Αυτή η επίγευση είναι που σε κάνει να θες κι άλλο... άλλο... κι άλλο...

Σοκολατάκι με ελιά Καλαμών βρασμένη σε σιρόπι cabernet και γεμισμένη με ξασπρισμένο αμύγδαλο. Αν πας στο εργαστήρι της Πυλιακής Γης της Γιάννας Μπαλαφούτη, να ξέρεις πως θα παρασυρθείς... θα ξεχάσεις ότι ήξερες μέχρι τώρα για τις μαρμελάδες, τα γλυκά κουταλιού, τις ελιές, την σοκολάτα, τα ντοματάκια...

Σαν να την βλέπω με τις μαγικές κουτάλες της, να ανακατεύει μέσα στις τεράστιες κατσαρόλες μείγματα «πειραγμένα» με μπαχάρια, με μυρωδικά, με κρασιά... Άλλα τα φτιάχνει μεθυσμένα κι άλλα γλυκούτσικα ή πιπεράτα... Άλλα σκούρα χειμωνιάτικα κι άλλα χρωματιστά και παιχνιδιάρικα...
Ζυμώνει, βράζει, συμπυκνώνει, ψάχνεται, εμπνέεται, πειραματίζεται ....κι όπως κάθε φορά που υλοποιεί μια «παράξενη» ιδέα, μας εντυπωσιάζει.

Θα τα βρείτε:
Στο εργαστήρι της Πυλιακής Γης
Εμπορικό Κέντρο ΑΙΘΡΙΟΝ, Αγίου Κωνσταντίνου 40, Μαρούσι