Κείμενο: Πολ Εμμανουηλίδης

Αν μέχρι πριν από λίγο καιρό σας έλεγαν ότι οι μπύρες με χαμηλό αλκοόλ υπολείπονται σε σώμα, γεύση και άρωμα από τις υπόλοιπες «δυνατές», το πιο πιθανό είναι ότι θα συμφωνούσατε.

Το κατεστημένο αυτό έρχεται για να σπάσει η γνωστή, πλέον, σε πάρα πολλούς, Σκωτσέζικη Brew dog με την Dead Pony Club. Μια μπύρα, η οποία, παρά τον χαμηλό της αλκοολικό βαθμό (μόλις 3,8%), καταφέρνει να σε κερδίσει από την πρώτη γουλιά. Διαβάζοντας την ετικέτα βλέπουμε ότι έχουμε να κάνουμε με μια Californian Pale Ale. Μια Californian Ale από τη Σκωτία, λοιπόν.... Χμμμ... Ενδιαφέρον ακούγεται.

Αδειάζοντας την μπύρα στο ποτήρι, το πρώτο που μας κάνει εντύπωση, είναι το χρώμα. Βαθύ πορτοκαλί, σχεδόν κόκκινο, με πλούσιο, παχύ και λευκό αφρό μεγάλης διάρκειας. Αρωματικά είναι αρκετά ενδιαφέρουσα και πολύπλοκη (για την κατηγορία της πάντα). Έντονα αρώματα λυκίσκου και κίτρου αναβλύζουν από το ποτήρι, τα οποία οφείλουν την παρουσία τους στους Αμερικανικούς λυκίσκους (Simcoe και Citra),καθώς και μια υποψία μπισκότου,όταν η μπύρα αρχίζει και ζεσταίνεται.

Γευστικά, έχει μια ελαφριά και τραγανή αίσθηση στο στόμα, πράγμα που την κάνει αρκετά ευκολόπιοτη. Η γεύση της γενικά είναι σε μεγάλο βαθμό κοντά σε αυτό που είχαμε μυρίσει. Αρκετά φρουτώδης, πιπεράτη και με έντονα αρώματα κωνοφόρων. Μόλις ανέβει λίγο η θερμοκρασία, η παρουσία της βύνης γίνεται αισθητή. Το μπισκότο και η καραμέλα είναι εκεί και γίνονται εύκολα αντιληπτά. Η επίγευσή της είναι ξηρή και ελαφρώς πικρή.

Συνολικά, η Dead Pony Club είναι μια εξαιρετική και «εύκολη» sessionalale. Αποτελείτην απόδειξη ότι οι αδύναμες μπύρες δεν είναι βαρετές, και σε αυτό είμαι σίγουρος πως θα συμφωνήσετε μόλις τη δοκιμάσετε. Συνεπώς, δεν μπορώ παρά να την συστήσω, όχι μόνο στους έμπειρους ζυθολάγνους, οι οποίοι, είμαι σίγουρος πως θα εντυπωσιαστούν από την περιπλοκότητά της, αλλά και στους «αρχάριους», που θα βρουν την κατάλληλη ετικέτα για να ξεκινήσουν το ταξίδι τους στον μαγικό κόσμο της μπύρας.