ΜΗΛΟΠΙΤΑ
Κείμενο: Μυρσίνη Λαμπράκη
...Η άγνωστη ιστορία ενός γνωστού γλυκού
Έχουν γυριστεί ταινίες με αυτό το όνομα και έχουν γραφτεί ακόμα και τραγούδια! Για του λόγου το αληθές, τo 1971 ο τραγουδοποιός Don McLean έγραψε ένα τραγούδι αφιερωμένο στη μηλόπιτα με τίτλο «American Pie» ενώ το 1999 βγήκε στις κινηματογραφικές αίθουσες η ομώνυμη ταινία, η οποία μάλιστα σημείωσε και πολύ μεγάλη επιτυχία. Και φυσικά κάθε νοικοκυρά που σέβεται τον εαυτό της πρέπει να ξέρει να φτιάχνει μια μηλόπιτα, ανοικτή, σκεπαστή, με μήλα μέσα, με μήλα από πάνω, με πράσινα μήλα, με κόκκινα… έστω και την πιο απλή!
Μπορεί να έγινε γνωστή ως το εθνικό γλυκό των Αμερικάνων και να έχει συνδεθεί στενά με την κουλτούρα τους όμως η μηλόπιτα στην πραγματικότητα είναι «εφεύρεση» των Άγγλων. Η πρώτη μηλόπιτα-βέβαια σε πολύ διαφορετική μορφή από την σημερινή- εμφανίστηκε το 1381 στη Μεγάλη Βρετανία. Μια από τις πιο παλιές αναφορές στη μηλόπιτα είναι στο βιβλίο «The Forme of Cury» του 1390, από τον μάγειρα του Βασιλιά Ριχάρδου του 3ου και η ονομασία της συνταγής ήταν «Tartys in Applis» (τάρτα μήλου).
Το 1545, αρχίζουν και παρουσιάζονται συνταγές για μηλόπιτες όπου περιέχουν ζάχαρη ενώ μέχρι και το 1796, υπάρχουν συχνές αναφορές διάφορων παραλλαγών της σε βιβλία μαγειρικής αλλά και σε ποιήματα. Χάρη στις αποικίες των Ευρωπαίων στην Αμερική, η μηλόπιτα έγινε γνωστή στην αντιπέρα όχθη όμως το ξεκίνημα του μύθους της αμερικάνικης μηλόπιτας χρονολογείται κάπου στα μέσα του 18ου αιώνα, όπου υπήρχε καθημερινά σε όλα τα σπίτια και ήταν το σύνηθες απογευματινό κολατσιό των παιδιών.
Μπορεί στην Ελλάδα η ιστορία του διάσημου γλυκού να μην είναι τόσο μεγάλη σαν του σιροπιαστού μπακλαβά ή του γαλατένιου γαλακτομπούρεκου, αλλά αποτελεί ένα από τα πιο αγαπημένα, σπιτικά γλυκίσματα μικρών και μεγάλων με πολλές προσαρμογές στη δικιά μας ζαχαροπλαστική πραγματικότητα.
Διάσημες μηλόπιτες
Η Γαλλική
Μία από τις πιο γνωστές μηλόπιτες παγκοσμίως είναι η Τarte Tatin, η οποία έχει καταγωγή από τη Γαλλία. Σύμφωνα με την ιστορία, στην Προβηγκία λίγο μετά τον Μεσαίωνα, υπήρξαν οι αδερφές Τατέν, οι οποίες διατηρούσαν ένα πανδοχείο. Μια μέρα, μία από τις τρείς αδερφές πήγε να φουρνίσει μία μηλόπιτα για το εστιατόριο του ξενοδοχείου. Για καλή της τύχη από ότι αποδείχτηκε στην πορεία, αναποδογύρισε στον φούρνο και ψήθηκε με το μήλο στην κάτω πλευρά του ταψιού, με αποτέλεσμα να καεί και να δώσει μια καραμελένια γεύση που μας κέρδισε όλους.
Η Αμερικάνικη
Αν και ουσιαστικά η μηλόπιτα όπως είπαμε είναι αγγλικής καταγωγής, η αμερικάνικη είναι αυτή που κέρδισε από την πρώτη στιγμή όλα τα φώτα της δημοσιότητας και έγινε αναπόσπαστο κομμάτι της κουλτούρας της χώρας. Μάλιστα το 1903 ένα δημοσίευμα σε εφημερίδα έλεγε ότι όσοι δεν τρώνε μηλόπιτες πρέπει να εξαφανιστούν ενώ κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, όταν οι δημοσιογράφοι ρώταγαν τους αμερικανούς στρατιώτες για ποιο λόγο πάνε στον πόλεμο αυτοί απαντούσαν «για τη μητέρα και τη μηλόπιτα» ενώ η 13η Μαΐου έχει καθιερωθεί στις ΗΠΑ ως η Εθνική μέρα της Μηλόπιτας.
Η Ολλανδική
Η ολλανδική μηλόπιτα (Hollandse Appeltaart), η οποία είναι και το εθνικό γλύκισμα των Ολλανδών, χρονολογείται από τον Μεσαίωνα. Μάλιστα λέγεται ότι εκείνη την εποχή, επειδή δεν υπήρχαν φούρνοι με έλεγχο θερμοκρασίας, ο χρόνος ψησίματός της μετριόταν με το πόσες προσευχές έπρεπε να πει κανείς μέχρι να ετοιμαστεί. Όποιος επισκεφτεί την Ολλανδία, θα δει τις περίφημες μηλόπιτες να εκτίθενται στις βιτρίνες κάθε ζαχαροπλαστείου, καφέ ή μπαρ της χώρας. Περιέχει σταφίδες, χυμό λεμονιού και κανέλα στη γέμισή της, ενώ η ζύμη της θυμίζει έντονα την βουτυρένια Πάστα Φλώρα.
Η Ελληνική
Στην Ελλάδα δεν μπορούμε να πούμε ότι έχουμε παράδοση στη μηλόπιτα όπως οι παραπάνω χώρες, ωστόσο τα τελευταία 30 χρόνια η τάση να φτιάχνουμε γλυκίσματα με ζύμη ή φυλλο και μήλα τείνει να γίνει παράδοση στα οικογενειακά τραπέζια ή στις χειμερινές συγκεντρώσεις για καφέ και κους κους. Όταν πρωτογνωρίσαμε τη μηλόπιτα στη χώρα μας ήταν κυρίως σκεπαστή με βουτυρένιο ζυμάρι και μπόλικη κανέλλα! Στην πορεία όμως ανακαλύψαμε και την αναποδογυριστή μηλόπιτα με την καραμελένια γεύση με τη συνταγή να διαδίδεται από στόμα σε στόμα στην κάθε νοικοκυρά σκεπασμένη με ένα πέπλο πρωτοπορίας. Την νηστίσιμη μηλόπιτα με μπόλικη άχνη ζάχαρη φύλλο και ξηρούς καρπούς, το υγρό κέικ μηλόπιτας και την απλούστερη εκδοχή με το φύλλο σφολιάτας και τις μικροσκοπικές φετούλες μήλου πασπαλισμένες με καστανή ζάχαρη και κανέλλα. Πλέον οι συνταγές είναι άπειρες, βασισμένες κυρίως στις δυο αρχικές συνταγές της ανοιχτής και σκεπαστής μηλόπιτας αυτό που παραμένει σταθερό όμως είναι το παγωτό ή χτυπημένη σαντιγί στο πλάι και φυσικά ο αχνιστός καφές.
- Published in ΨΩΜΙ - ΓΛΥΚΙΣΜΑΤΑ
- 0